dünyaya bırakmak istenen iz

ne yapıtlar inşa edilmiş ne tahtlar kurulmuş ne ağaçlar ekilmiş ne topraklar yok edilmiş. doğa kendini yok etmiyor ki ona güzel güzel anlatalım. ben insana dair bir şeyler bırakmak isterdim gerçi benim söyleyeceğim bütün sözleri de söylemişler. çocuk kitapları yazmak isterdim ne de olsa ağaçlar yok olacak biz fidanları sevelim

kesinlikle şu an ki gibi izler bırakmamak olur.

aslında dünyaca ünlü bir ekonomist olup bunun gururunu yaşayan bir türk ünvanını bırakmak isterdim. (bkz: şu an nerede olduğumu sorgulamayınız)

ne olacağının bi önemi yok herhangi bi iz bırakmak isterdim. ama biz genelde iz bırakılanlardan olduk .

adımı bilen son kişi ölmesin yeter

her yeni dökülmüş betonda olan kedi ayak izi gibi her betonda bi parmak izim olsun isterdim. küçük ama etkili bir istek

"bu dunyaya iz birakmaya bile tenezzül etmezdim"

küresel ısınmayı en çok azaltmış kişi olarak.

şu an bıraktığım izden memnunum. kimse farkında değil ama yıllar sonra ya keşke diyecekler arkamdan ya da vay be.

mezarim guzel bir iz olur

beni daima kalbinde ve aklında taşıyacak bir evlat bırakmak isterdim.

herkesin adil bir şekilde yaşayabileceği bir iz bırakırdım.

tabi ki de bi kaç tane evlat. senin yerine içip senin yerine gezip senin yerine günah işleyecek. ve sen onların günahlarını üstüne almak için tanrıya yakarıcaksın bundan daha güzel bişey var mı ya.

iz bırakmak isteyecek kadar sevmiyorum buraları

dokunduğunuz hayatlar izlerinizi taşır. şahsen sevdiğim/seveceğim/sevebileceğim bir çok ilkimi yaşadığım insanın hayatına girmek isterdim. dünya üzerinde değil de ''benim dünyam bu insan'' diyebileceğiniz hayatlarda iz bırakmak asıl unutturmayacaktır sizi. herkese günaydın, iyi sözlükler efendim.

vatana millete yararlı çocuğumla.

asırlar sonra bile okunup şaşırılacak bir kitap yazmak isterdim. herkes okumasın ama okuyanların aklından çıkmayacak bir kitap olsun. yüzeysel okuyanlar anlamasın derin düşünenler içinde boğulma tehlikesi geçirsin ama boğulma tehlikesini bildikleri halde kitaptan ayrılmak istemesinler. imkansız değil ama zor, biliyorum.

ölmekten korkmuyorum, hatırlanmamaktan korkuyorum. herkese yarar birşey yapıp bir olur iyi biri olarak anılmak isterim daima. bir kitapta yaptığım iyilikler yazsın, gençler beni örnek alsın ve iyi şeyler yapsın isterdim...

çok önemli yapıların mimarı olsam yeter.

bir gün gidip sadece yoksul çocukları mutlu etmek istiyorum, oyuncaktır, kıyafettir sahip olmadıkları, başkalarında seyrettikleri her ne varsa hediye etmek istiyorum. vakti geldiğinde: "zamanında bizleri düşünen biri vardı, acaba şimdi ne yapıyordur" deseler yeter

yazar olmak isterdim unutulmayan

bu dünyaya iz bırakmak istemezdim

süleyman seba gibi. sesimi herkese duyurabileceğim noktada doğruluğun, dürüstlüğün ve ahlakın temsilcisi olmak isterdim. ağzımdan çıkacak olan cümleleri insanları birbirine düşürmek için değil, onların tutkularını insani değerlerle harmanlamak isterdim. (bkz: iyi insan olmadan, iyi beşiktaşlı olunmaz)

şöyle bi iz bırakırdım kimse gelmemesi gerektiğini anlardı..🚫

bütün insanları öldürerek. dünyaya bırakılacak en güzel iz budur.

yaptığım ibneliklerin izi kalsa yeter

büyük bir okul ve milli parkım olmasını isterdim.

mimarlık adına bir şeyler bırakmak isterim. önümüzdeki 10 sene içerisinde belki...

hedefim ve hayalim olan meslekte çok iyi olarak.belki de istediğim şey dünyaca ünlü olmak mesleğimde google da o mesleği aradığınız zaman hem benim çıkmamı isterdim

boşver gerek yok.

gerçek batman olmak isterdim

ben öldükten sonra da bu dünyaya bir yarar sağlamak amaçlı orman kurmak isterdim

insanlara yararı dokunacak bir evlat

kitap yazmak isterdim.

bırakabildiğim tek iz, ıslak çimentoya içinde bulunduğum yılı yazmak oldu. bundan başka izim olmasın

(bkz: kadehtekirujizi ) wjehalkskss